EP5
การที่ขายตู้ออฟฟิศ ที่ดัดแปลงจากตู้คอนเทนเนอร์ได้ ทำให้มีแรงใจอย่างมากๆ คืนนั้นนอนหลับเต็มอิ่มแล้ว ตื่นมาตอนดึก ผมหาแบบออฟฟิศดัดแปลงจากคอนเทนเนอร์จากต่างประเทศ ได้แบบสวยๆมาหลายแบบ ลองดีไซน์ให้เข้ากับอากาศบ้านเรา เขียนแบบคร่าวๆ ทำBOQประมาณราคาต้นทุนเสร็จ ก็นอนหลับฝันหวานต่อ ตื่นนอนตอนเช้าแล้ว ก็ไปที่ร้าน โทรหาเพื่อนที่ให้คอนเทนเนอร์มา ถามราคา เพื่อจะโอนเงินคืนให้ เพื่อนบอกน่าเกลียดมากให้เอาไปใช้ สอ-เอือ-กอ เอาไปขาย แล้วหัวเราะ ไม่เอาเงิน ยกให้แล้วให้เลย ขายได้ก็เอาไปทำทุนจะต้องไม่มายืมอีกไม่มีให้ยืมแล้ว 5555 มันรู้ทันว่าจะเอ่ยปากอยู่เชียว
ถามราคาบอกจะหาซื้อเอาไปทำขาย เพื่อนบอกราคาให้ อั่ยย่ะ กำไรเยอะนี่หว่า สั่งเพื่อนให้หามาให้สองใบ ส่งแบบให้เพื่อนดู เพื่อนบอกสวยมากๆเอาเลยๆเดี๋ยวหาให้ เพื่อนหาให้ภายในวันนั้นสองใบ ได้ตู้มาแล้วก็ใช้ให้ลูกน้องพม่าวัด ตีเส้น ตามแบบที่ออกใว้ แล้วใช้แก๊สตัดออก ออกไปนั่งร่างแบบฝันหวานว่าจะต้องมีลูกค้ามาซื้ออีกแน่ๆ คราวนี้ตั้งราคาตามแบบใว้ 500,000 บาท สักพัก เสียงดังโครม!!! วิ่งออกไปดู ลูกน้องพม่าวิ่งสะดุดถังแก๊สหงายหลังแผ่หราอยู่กับพื้น คนละทิศคนละทาง
มองไปที่ตู้ หลังคาตู้คอนเทนเนอร์ยุบตัวลงมาแอ่นระแน้อยู่ อั่ยยะ!!!เห็นมันแข็งแรงๆอย่างนี้ เวลาตัดผนังออก มันหาความแข็งแรงไม่ได้เลย ที่มันแข็งแรงเพราะลอนของผนังนี่เอง คนที่ออกแบบๆให้มันเป็นลอนๆเหมือนเสาหลายๆต้นเพื่อให้มันรับน้ำหนักได้เยอะ แต่พอตัดผนังออกความแข็งแรงก็หายไป หายาหม่องให้พม่าแล้ว ก็เขียนแบบใหม่ ให้เสริมเสาเหล็กกล่องค้ำยันใว้ ให้ส่วนของหลังคาแข็งแรง หลังตัดแต่งตู้คอนเทนเนอร์ตามแบบเสร็จ ก็ถึงเวลา กรุผนัง เดินไฟ กรุฝ้าเพดาน ปูพื้นใหม่ด้วยกระเบื้องยาง ใส่ประตู หน้าต่าง เสร็จแล้วทั้งสองใบ
ทีนี้จะเอามาจัดเรียงเพื่อประกอบเป็นออฟฟิศ ก็มีปัญหาตามมา รถเฮี้ยบที่เคยใช้ยกยกไม่ใหวน้ำหนักเกิน ต้องหารถคันใหม่
ผมออกแบบวางตู้คอนเทนเนอร์ให้เป็นแนวยาว ด้านแคบหันหน้าออกถนนด้านยาวลึกเข้าไปในที่ดิน วัดระยะห่างตู้ที่หนึ่งถึงตู้ที่ 2 ห่างกัน 3.5 เมตร วางอีกตู้ขนานกันไป
หลังจากนั้นผมก็ทำโครงหลังคาทรงหมาแหงน วางครอบทั้งสามส่วน โดยหลังคาฝั่งซ้ายและขวายกสูง 3.2 เมตร ตรงกลาง ยกสูง 4เมตร ให้มันไล่ระดับหลังคา ดูโอ่โถงขึ้น เสร็จแล้วก็กั้นผนังด้านหลังของพื้นที่ว่างตรงกลางระหว่างตู้ ให้ด้านหลังทึบเจาะช่องหน้าต่าง และจัดวางชุดครัวเล็กๆใว้ มีเคาร์เตอร์สำหรับวางอาหาร จัดวางเก้าอี้สตูลทรงสูงใว้ให้คนนั่งกินข้าวชิลๆ 2 ตัว
ด้านหน้าผมกั้นกระจกอลูมิเนียมมีบานประตู 2บาน เพื่อให้ดูกว้างขวางสมราคาขึ้น พื้นส่วนตรงกลางนี้ ผมก็หาอิฐตัวหนอนลายสวยๆมาปู จัดวางชุดรับแขก ขนาด นั่งได้ 6 คน ส่วนตู้คอนเทนเนอร์ ทั้งสองฝั่งผมก็ทำบานประตูหน้าต่าง จัดวางโต๊ะทำงาน กลายเป็นว่า เราได้ออฟฟิศที่ทำจากตู้คอนเทนเนอร์ เป็นออฟฟิศหลังใหญ่ ขนาด 3 ห้อง 50 ตารางเมตร โอ่โถง ดูดี พื้นที่ตรงกลางที่เราออกแบบให้ยกสูงถึงสี่เมตร ทำให้ดูโปร่งโล่งกว้างขวางมาก เก็บงานสี เก็บรายละเอียดเรียบร้อย รวมเวลานับตั้งแต่ ยกตู้คอนเทนเนอร์มาจนถึงแต่งเรียบร้อย ใช้เวลาไปทั้งสิ้น 10 วันเต็ม
จัดต้นไม้ประดับยังไม่ทันจะเสร็จ ลูกค้าก็มาจอดแวะชม สอบถามราคา รายแรกยังไม่ทันสรุป รายที่ 2 รายที่ 3 ก็มาจอดรถเดินดู รายแรกรีบสรุปไม่ต่อราคา วางเงินมัดจำนัดส่งมอบวันถัดไป รายที่ 2 ดูเสร็จ ขอวางมัดจำ สั่งสร้างใหม่ รายที่ 3 ก็เอาด้วย เอาละเหวยเอาละวา ถึงคราที่ข้าน้อยจะหลุดพ้นจากความยากจนเสียที
ผมนัดรายที่ 2 อีกสิบห้าวัน นัดรายที่ 3 อีก 1 เดือน
ก่อนกลับบ้าน ควักแบ้งก์พันให้ลูกน้องพม่า คู่ละใบ "ถ้าเก่ โคต้า สี่โค มาต้อง สี่พัน สิ เหนื่อยม่าม่า เลยนะ(เถ้าแก่คนตั้ง4คนมันต้องสี่พันสิเหนื่อยมากๆเลยนะ)" นี่ติ๊บนะโว้ยไม่ใช่ค่าแรง ผมควักให้อีก 2 ใบ แหม่วันนี้ได้เงินหลายแสนนี่ครับแค่นี้ชิลชิล 5555
วันนี้ผมกลับบ้านมืดหน่อย แวะตลาดนัด ซื้อเป็ดพะโล้ ซื้อไก่ต้มน้ำปลา ซื้อปลากะพงขาวตัวใหญ่ๆ ซื้อขนมถ้วยฟู ขนมทองหยิบทองหยอด กล้วยผลไม้ ดอกไม้ พรุ่งนี้เช้าเจ้าที่จะได้กิน"โหงวแซ"ซะที ตั้งกะเช่าที่มา กินแต่กล้วยกะผลไม้จนจะเป็นลิงอยู่แล้ว5555 เผื่อกินดีอยู่ดีจะได้บัลดาลเงินทองให้ผมเยอะๆ
ส่วนตัวผมกับครอบครัววันนี้กิน กระเพาะปลาน้ำแดง ปลากระพงทอดจิ้มกับน้ำพริก หอยนางรมตัวใหญ่ๆเอาใว้กินกับภรรยาเผื่อภรรยา"จัดหนัก"ให้คืนนี้ แหม่ เงินเป็นฟ่อนเต็มกระเป๋าซะขนาดนี้ไม่จัดให้มันรู้ไป5555
ถึงบ้านภรรยายิ้มแก้มปริใหนจะได้นับเงินฟ่อนใหญ่ใหนจะไม่ต้องทำกับข้าว ดูเหมือนหลวงพ่อเงินวัดยางคลานในคอภรรยาผมจะเปล่งประกายรัศมีดีใจไปกับผมด้วยที่จะไม่ต้องจำวัดบนหิ้งพระไปอีกนาน กินข้าวเสร็จสะกิดภรรยา "เสียใจนะจ๊ะติดไฟแดง" อด อด อด เฮ้อ 5555
ผมอาบน้ำเสร็จก็วางแผนที่จะต้องขนออฟฟิศสำเร็จรูปนี้ไปส่งลูกค้าในวันรุ่งขึ้น ติดต่อรถเฮี้ยบ ติดต่อช่างขนย้ายและติดตั้ง เพราะคนงานพม่าข้ามเขตไปไม่ได้ เพราะยุ่งยากขี้เกียจมีปัญหาเสียเวลา คืนนี้ นอนหลับฝันดีไปหน่อยจนตื่นสาย พอเปิดโทรศัพท์ คนงานพม่าโทรมา "ถ้าเก่ๆมาด่วงๆมีเรื่องและ"
ผมวางหู ลูกค้ามารออีกแน่ๆ แหม่ คิวยาวถึงเดือนหน้าแล้ว ไปถึงที่ร้าน มีรถเทศกิจจอดอยู่ ขอดูใบอนุญาตก่อสร้าง ผมอธิบายยังงัยก็ไม่ฟัง ว่านี่เป็นออฟฟิศน๊อคดาวน์สร้างใว้ขาย สักพักเจ้าหน้าที่โยธาเขตก็มา เหมือนกันเลย อธิบายยังงัยก็ว่าผิด ต้องขออนุญาตก่อสร้าง ผมเลยบอกว่า เอางี้ก็ผมจะรื้ออยู่แล้ว เอาใว้จะสร้างใหม่ผมจะไปหาก็แล้วกัน
นึกในใจ งานนี้กูเสียอีกหลายตังก์แน่เลย เจ้าหน้าที่กลับไปแล้ว หาคนงานพม่าไม่เจอ กว่าจะโผล่มาทีละคน พวกพม่านี่กลัวเครื่องแบบสีกากีกันเหลือเกิน ทำบัตรทำอะไรให้เรียบร้อยก็ยังกลัว นี่ถ้าไปรษณีย์แต่งชุดสีกากีเหมือนเมื่อสมัยผมเป็นเด็กๆมันคงกลัวไปรษณีย์วิ่งกันป่าราบแน่ แต่ตอนนี้ เค้าไม่กลัว เพราะเห็นเคอรี่มาส่งของให้พวกเค้าวันเว้นวัน5555
การรื้อโครงหลังคาดำเนินไปด้วยความยุ่งยาก ทั้งงานขึ้นที่สูง การต้องระวังไม่ให้ช้ำเสียหาย การที่น้ำหนักของตู้เพิ่มจากการตกแต่ง เสียเวลาที่จะต้องยกย้ายข้าวของออก กว่าจะเสร็จ ก็ปาไปค่อนวัน แผนที่วางใว้ต้องยกเลิก โทรไปหาลูกค้าขอเลื่อนส่งไปวันรุ่งขึ้น โดนบ่นโดนด่าซะหูชา
ผมกลับถึงบ้านแล้ว ต้องนั่งคิดทบทวนแผนใหม่ ว่าจะทำอย่างไรการขนย้ายจะง่ายขึ้น
รุ่งขึ้นผมไปร้านตั้งแต่ไก่โห่ รถมารอแล้ว ยกขึ้นรถเรียบร้อยพร้อมจะเคลื่อนขบวน คนขับรถบอก ยังออกไม่ได้ ติดเวลา ต้องรอหลังสิบโมง อ้อ! ไอ้เพลงลูกทุ่งที่ร้องว่า "รักสิบล้อต้องรอสิบโมง แม่คิ้วโก่งขวัญใจสิบล้อ รักจริงต้องตั้งใจรอ รักสิบล้อต้องรอสิบโมง" มันเป็นอย่างนี้นี่เอง
ยกของขึ้นรถเสร็จ 8 โมง นั่งมองหน้ากัน รอเวลาอีก 2 ชั่วโมง ถึงได้เคลื่อนทัพ ผมขับรถนำขบวน เปิดไฟกระพริบด้วย พอเข้าซอยบ้านลูกค้าก็เจอปัญหา
ถนนแคบ มีรถจอดอยู่ฝั่งหนึ่ง อีกฝั่งมีรถสวน แถมยังไม่พอ มีพุ่มต้นไม้เบียดออกมาอีก ระยะทาง 800 เมตรที่เข้าซอย ใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมง พอถึงบ้านลูกค้าจุดที่จะตั้ง เจออีก สายไฟสิ่งกีดขวาง ยกข้ามไปไม่ได้ ต้องเรียกรถเครนมายกให้สูงๆ เสียค่าใช้จ่ายเครนอีกเป็นหมื่น วันนั้นกว่าจะยกลงรถได้ ก็มืด ต้องเลื่อนการติดตั้งไปวันรุ่งขึ้นอีกโดนบ่นอีกตามเคย
ก็คุณไม่มาดูหน้างานเลย มันต้องมาสำรวจเส้นทางก่อนสิ เออจริง จะบอกว่ามือใหม่ก็อาย เพราะบอกเขาไปแล้วว่ามืออาชีพ รุ่งขึ้นนัดช่างแต่เช้าไปถึงบ้านลูกค้าตั้งแต่ 7 โมง พอถึงป้อมยามเข้าไม่ได้อีก ต้องรอหลัง 9โมงครึ่งไปแล้วถึงทำงานได้ ต้องทำเรื่องผ่านนิติบุคคล ต้องวางเงินประกันความเสียหาย อัยย่ะ รายละเอียดมันเยอะจริงๆ หลังนี้ กว่าจะเสร็จ ปาเข้าไป 5 วัน รับเงินจากลูกค้าครบถ้วนแล้วโดนบ่นเรื่องเวลาที่ล่าช้าไปนิดหน่อย ไปติดต่อรับเงินคืนจากนิติบุคคลอ้าว!!แจ้งว่าต้องรอ 15 วันให้มารับคืนตามระเบียบเฮ้อ!!!
ผมโทรหาลูกค้ารายที่ 2 และ 3 โดนด่าอีกตามระเบียบ
ผมต้องกลับมาทบทวนแผนงานใหม่อีกครั้ง ใว้จะเล่าให้ฟังใหม่ครับ ว่าแก้ปัญหายังงัย ดีขึ้นมั้ย เพราะตอนนี้ผมก็มีรายรับแล้วเดือนละ 1.5 ล้าน แผนที่ตั้งใว้ ว่าจะต้องมีรายรับ เดือนละ 5 ล้านจะทำได้มั้ย ใว้ติดตามตอนต่อไปครับ
ควายเตือนคน
อ่านต่อ ค้าขายต้องมีทุน ep6
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น